บทที่ 49 ตอนที่ 49

ดวงตากลมโตค่อยๆ ขยับก่อนจะลืมขึ้นจนในที่สุดก็สามารถมองเห็นสิ่งรอบตัวได้อย่างชัดเจน แพรไหมเบ้หน้าเล็กน้อยเพราะยังคงปวดศีรษะอยู่มาก

“ที่นี่ที่ไหนคะ”

เสียงแหบแห้งของบุตรสาวที่ไม่ได้สติเกือบสี่ชั่วโมงดังขึ้น และมันก็ทำให้ภูษาที่กำลังนั่งปอกแอปเปิ้ลอยู่บนเก้าอี้ภายในห้องรีบปรี่เข้ามาหยุดที่ขอบเตียง

“ไ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ